Tweede ronde - 24 januari 2016

WDC heeft zich netjes herpakt tegen het combinatieteam uit Brussel/Walonië. De uitslag laat niet vermoeden dat het een spannende match is geweest en toch. Op alle borden ging het gelijk op. De eerste die in de fout ging was Philippe Leruth. Analytisch geniet hij een klein voordeeltje maar in de 39e zet speelt hij zichzelf in de vernieling met 34-30. Het antwoord van Bert Demasure is dodelijk. Na 19-24 is de combinatie die volgen zal op geen enkele manier nog te ontlopen. We zijn dan ruim drie uur aan de slag. Even later neemt Michel Trouet een drie om drie afruil waarop Arthur Hanssens doorbreekt naar dam. Ook Trouet stoomt door naar dam maar komt een zet te laat om zijn dam nog gebruiksklaar of in veiligheid te kunnen plaatsen. De opgejaagde dam kan nergens naar toe en Arthur Hanssens maakt met een standaard eindspel de partij af. De volgende die zich verslikt is Luc Jennes, die zich als een duivel in een doosje verweert tegen Jimmy Depaepe.
In het eindspel moet Luc twee schijven offeren om door te breken naar dam, maar de verdediging van Jimmy staat als een rots. Luc denkt nog zijn vege lijf te kunnen redden met een aanval op twee schijven maar met een klassieke finesse maakt Jimmy gevat af. Kan Stephan Michiels de Waalse eer redden is dan de hamvraag. Het antwoord is na vijf uur 'Ja', maar dit was toch een ontsnapping door het nauwste gaatje. Op de 72e zet, waar beiden in acute tijdnood zitten, kan Michiels met 15-24 een schijf terugwinnen en heel waarschijnlijk de meubels redden, maar.... hij speelt echter 15-33. Hein die nog slechts een minuut op de klok hield, heeft die zet niet verwacht en probeert iets te snel te verdedigen door met zijn dam naar 28 te spelen. Nu kan Michiels de scheve situatie recht zetten met 33-38. Als Hein even zijn koelbloedigheid had bewaard dan had hij kunnen zien dat na 15-33 hij met 27-32 33x11 34-40 35x44 18-22 11x37 46x50 simpel had kunnen winnen. Maar je hoort ons niet klagen na deze knappe zege. Positief is dat, met dit combinatieteam er weer een strijdbaar viertal achter de borden zit, wat de interclub in het bijzonder en het dammen in België in het algemeen enorm ten goede komt.

Antwerps Limburgse damslag
Zondag 24 januari 2016 streden Brabo Antwerpen en Damclub Genk voor het derde jaar voor de twee punten in de Belgisch Nationale Competitie voor clubs.  Brabo Antwerpen had de Limburgers de vorige twee edities in Genk met 0-8 en 2-6 overklast. Dit jaar ging de onderlinge wedstrijd voor de eerste keer in Antwerpen door en opnieuw was Brabo Antwerpen topfavoriet.
Yves Vandeberg maakte op bord 1 zijn favorietenrol tegen Bram Devries waar en Brabo Antwerpen stond snel met 2 – 0 aan de leiding. Op de andere borden volgde er een veel heftigere strijd om de punten.  Genk heeft duidelijk aan maturiteit gewonnen.
Op bord 2 hield Valère Hermans zijn partij in evenwicht tegen ex-Belgisch kampioen Marc De Meulenaere.  De partij leek op een remise af te stevenen, maar eindspel-koning Valère wist met een creatief spel Marc te verrassen en het werd zowaar 2 – 2.
Intussen bewees op bord 3 Johan Evens zijn progressie in de damkunst en hij maakte het de ervaren Belgische sub-topper Roger Kleinmann meer dan lastig.  Ook hier zat een remise er aan te komen, maar Roger Kleinmann wist met zijn ruime ervaring er toch nog in extremis de winst uit te halen.  4-2 voor Brabo Antwerpen.
Op bord 4 vochten Eddy Janssen en Franz Thuysbaert in een grotendeels evenwichtige partij een taaie strijd uit.  In het late middenspel verkeek Franz zich op een twee voor twee ruil en daardoor verkreeg Eddy een duidelijk tempo-voordeel.  Franz vocht echter terug en kon door goed tegenspel toch nog een al bij al verdiende remise binnen halen. 
Ook dit jaar won Brabo Antwerpen dus weer de onderlinge confrontatie, maar de uitslag had met wat meeval ook 4-4 of zelfs 3-5 kunnen zijn.  Als de Genkse squadra zijn progressie kan voortzetten, zit er misschien een volgende keer een keer punt(en)winst in.
Verslag & foto's: Eddy Janssen

De uitslagen:

De stand